نوشته شده توسط : ستایش

سالها، هجری و شمسی همه بی خورشیدند

سیرتقویم جلالی به جمال توخوش است

فصلها راهمه با فاصله ات سنجیدند

تو بیایی همه ساعتها، ثانیه ها

از همین روز همین لحظه همین دم عیدند

اللهم عجل لولیک الفرج



:: بازدید از این مطلب : 146
|
امتیاز مطلب : 5
|
تعداد امتیازدهندگان : 1
|
مجموع امتیاز : 1
تاریخ انتشار : یک شنبه 29 اسفند 1389 | نظرات ()
نوشته شده توسط : ستایش

با سلام خدمت دوستان عزیز

این وبلاگ به علت مسافرت اینجانب تا روز شنبه 28 اسفند آپدیت نخواهد شد.



:: بازدید از این مطلب : 148
|
امتیاز مطلب : 5
|
تعداد امتیازدهندگان : 1
|
مجموع امتیاز : 1
تاریخ انتشار : یک شنبه 22 اسفند 1389 | نظرات ()
نوشته شده توسط : ستایش

ما همیشه به دیگران غبطه می خوریم و تمام داشته های خود را نادیده می گیریم،مگر اینکه گاهگاهی کسی را ببینیم که از موهبتی محروم است آنموقع شاید کمی خدا را به خاطر داشته هایمان شکر کنیم.

ما فراموش می کنیم که نباید به حال کسی غبطه بخوریم،از یاد می بریم که باید از همان چیزی که هستیم و داریم نهایت استفاده را بکنیم و شاد باشیم و خدا را شکر کنیم.

این مقدمه ای بود برای تصاویری که در زیر آورده ام،تصاویری که انسان را تکان می دهد و باعث می شود اگرچه برای چند لحظه به خود بیاییم.من با دیدن این تصاویر واقعا ناراحت شدم و احساس کردم انسانهای سالم چه دلایل محکمی برای شادی و خوشبختی دارند اما از آن بی خبرند!

احمد و فاطمه هر دو معلول هستند، احمد از هر دو دست و فاطمه از هر دو پا معلول است. احمد و فاطمه حالا یک سال است که با هم ازدواج کرده اند و با تمام محدودیتها یکدیگر را پذیرفته اند.احمد پای هرگز نداشته فاطمه را جبران می کند و فاطمه دست هرگز نداشته احمد را.
این دو چه زیبا معنی زندگی را درک کرده اند و با هم شاد و خوشبخت اند.

های پرشین دات کام

های پرشین دات کام

های پرشین دات کام

های پرشین دات کام

های پرشین دات کام

های پرشین دات کام

های پرشین دات کام

های پرشین دات کام

های پرشین دات کام

های پرشین دات کام

های پرشین دات کام

های پرشین دات کام

های پرشین دات کام

های پرشین دات کام

های پرشین دات کام

های پرشین دات کام

های پرشین دات کام

های پرشین دات کام

های پرشین دات کام



:: بازدید از این مطلب : 126
|
امتیاز مطلب : 5
|
تعداد امتیازدهندگان : 1
|
مجموع امتیاز : 1
تاریخ انتشار : یک شنبه 21 اسفند 1389 | نظرات ()
نوشته شده توسط : ستایش

در وجودت یافتم من سادگی  را    /     رازها   ،     فریادها    ،     آمادگی   را

عاشقم من بر  وجودت ،  نازنینم   /     عشق  بر  عاشق  دهد  دلدادگی   را

شمع بودم، بهر شوقت آب گشتم  /      تا  بدیدم   باغ   را  ،   گل دادگی   را

تا که گامی از رسولم پیشه کردم   /     پس  بدیدم    زیر    بار    افتادگی   را

لحظه هایم با خیالت شادمان بود   /    نقش  می زد  پیکرم   ،    آمادگی   را

شوق  دیدارت   قرارم  را  بریدست   /  چون نمی یابم  ز کس  این سادگی  را

گرچه  بردی  از  دلم  یکباره  طاقت   /   بر   وجودم   یافتم    ،     آزادگی     را

                                   

                                               

 

 

 



:: بازدید از این مطلب : 141
|
امتیاز مطلب : 5
|
تعداد امتیازدهندگان : 1
|
مجموع امتیاز : 1
تاریخ انتشار : دو شنبه 16 اسفند 1389 | نظرات ()
نوشته شده توسط : ستایش


شنیدم در زمان خسرو پرویز


                                                گرفتند آدمی را توی تبریز

به جرم نقض قانون اساسی


                                                و بعض گفتمان های سیاسی

ولی آن مرد دور اندیش، از پیش


                                                 قراری را نهاده با زن خویش

که از زندان اگر آمد زمانی


                                                 به نام من پیامی یا نشانی

اگر خودکار آبی بود متنش


                                                بدان باشد درست و بی غل و غش

اگر با رنگ قرمز بود خودکار


                                                 بدان باشد تمام از روی اجبار

تمامش اعتراف زور زوری ست


                                                سراپایش دروغ و یاوه گویی ست

گذشت و روزی آمد نامه از مرد


                                                 گرفت آن نامه را بانوی پر درد

گشود و دید با خودکار آبی


                                                 نوشته شوی با خط کتابی



عزیزم، عشق من ، حالت چطور است؟


                                                  بگو بی بنده احوالت چطور است؟

اگر از ما بپرسی، خوب بشنو


                                                   ملالی نیست غیر از دوری تو

من این جا راحتم، کیفور کیفور


                                                  بساط عیش و عشرت جور وا جور

در این جا سینما و باشگاه است


                                                  غذا، آجیل، میوه رو به راه است

کتک با چوب یا شلاق و باطوم


                                                  تماما شایعاتی هست موهوم

هر آن کس گوید این جا چوب دار است


                                                   بدان این هم دروغی شاخدار است

در این جا استرس جایی ندارد


                                                   درفش و داغ معنایی ندارد

کجا تفتیش های اعتقادی ست؟


                                                  کجا سلول های انفرادی ست؟

همه این جا رفیق و دوست هستیم


                                                چو گردو داخل یک پوست هستیم

در این جا بازجو اصلن نداریم


                                                شکنجه یا کتک عمرن نداریم

به جای آن اتاق فکر داریم


                                                 روش های بدیع و بکر داریم

عزیزم، حال من خوب است این جا


                                                 گذشت عمر، مطلوب است این جا

کسی را هیچ کاری با کسی نیست


                                                نشانی از غم و دلواپسی نیست

همه چیزش تمامن بیست این جا

 
                                                فقط خود کار قرمز نیست این جا



:: بازدید از این مطلب : 2823
|
امتیاز مطلب : 5
|
تعداد امتیازدهندگان : 1
|
مجموع امتیاز : 1
تاریخ انتشار : دو شنبه 16 اسفند 1389 | نظرات ()

صفحه قبل 1 2 3 4 5 ... 13 صفحه بعد